versuri 06. σκατολοϊ - julio & smilin

Te rog, așteaptă...

θωρούν που πιάνω πέννα τζαι αγχώνουνται οι γάροι
νομίζουν ότι πιάννω πολυβόλο 50άρι
μα έν εκαταλάβαν πως το μέγιστο βεληνεκές
εν όπου έσιει mc άμαν αρκέφκω τες ριπές…
ακούν με που ραπάρω τζαι νομίζουν πως το χάρο
εκατέβασα τον κάτω τζαι μαζί του πως τα γράφω…
εν υπάρχω… σαν τον πάπακωνσταντίνου ενα πράμα:
¨δεν υπάρχω και είμαι εδώ¨ …
φτέει το πράμα αλόπως, τζαι ο ο ιδιόμορφος μου τρόπος
ή μπορεί να φτέει το ότι ερωτεύτηκα το σκότος που μιτσής…
τί να μου πεις?
εγώ εμάλλωνα με εμένα που ελείπετε εσείς!
ακούσειν τες κουβέντες μου τζαι πιάνει τους το άγχος
γιατί κάμνω ολόσωστα τζίνο που κάμνουν λάθος…
τουντο πράμα, εν η δουλειά μου
τζαι ας μεν πιάνω σελίνι για τα beats τζαι τα γραπτά μου
ξέρω ότι η πιερωμή μου ενναν πάντα οι μουσική μου
εγω εν πουλώ την πέννα μου ούτε τζαι την φωνή μου
εν γαμιέστε! έβρετε άλλους να σας γλύφουν
εγω εν είμαι που τζοίνους που κρύφουν!
τζαι αν οι ρίμες μου τσιμπούν σε αλόπως είσαι ένας που τζοίνους
τους mcs που ψάχνουν τα έφκολα να βάλουν στο χαρτί τους
απλά για να γεμώννει να λαλούν ότι ραπάρουν
γιατί θέλουν τζαι μικρόφωνο την ώρα που ποζάρουν…

ακούει με η γειτόνισσα αμαν κάμνω ηχογραφήσεις
τζαι σκέφτεται που βρίσκω τουντες πελλοκαταλήξεις
γιατί ο παππούς της ήταν τσιαττιστάρης πρώτο πράμα
μα αν με άκουε λαλεί μάλλον εννα άρκεφκε το κλάμα!
τουντην φάση εξελίσσω την μαντές τζαι είμαι η φύση
εν στη φύση μου όπως φαίνεται η εξέλιξη στη ρήση
κυπριακό ραπ πανδαιμόνιο με ρύμες φωτοβόλες
γρίφοι που για να τους λύσεις θέλεις ώρες…
οι mcs πας το νησί μου εν μετρημένοι στο ένα σιέρι!
οι υπόλοιποι απλά ντύνουντε mcs το καλοτζαίρι
το σιειμώνα πάλε μούγκα, όσπου να γεμώσει η πούγκα
για να μπορούν τον ιούνη να μας πουν καμιά αρλούμπα…
τουντο πράμα εννεν εποχιακό ούτε μόδα, πρέπει να σαι 100 % αυθεντικός
πρέπει να διάς τον εαυτό σου αμα θέλεις να σε ακούσει το κοινό σου…
ακούν τες συμβουλές μου τζαι νομίζουν πως την είδα
ο παππούς τους μα ορκίζουμε πως είμαι απλά η βίδα
που τους λείπει τόσο χρόνια τζαι νομίζουν
πως με το να αγκανίζουν εννα μας προσηλυτίσουν…
γεροντόσαυροι του είδους τζαι σπόροι αδύναμοι
εκάμασειν μπουλούκι τζαι χαρκούνται έχουν δύναμη
μπορεί στους αριθμούς, γιατί τουντους πελλούς
ούλλους αφήνω τους νεκρούς αμαν ραπάρω συνειρμούς
ααα, σταματώ το σκατολόι
κομπολόι καμωμένο που τες ώρες σαν ρολόι…
πιάννει πόι όποιος θέλει να με ρίξει
πρέπει πρώτα να μελετήσει τζαι μετά να μου μιλήσει…
είμαι το julio – η ¨λυρική γλωσσοδιάρεια¨
η αλήθκεια μου εν ντυμένη σε στιχουργική παράνοια
επηράξαν τα γραμμένα μου δασκάλους τζαι παπάες
μα μελετούν τες ρίμες μου παλιοί τζαι νέοι ραππάες!
ανήσυχα τα πνεύματα αμαν λίφκουν τα ρεφρέν μου
τζαι πέφτουν οι τόνοι αμα αρκέφκω τα κουπλέ μου…
φέρνω μαζί μου, την μυρωδκιά της μοναξιάς σου
τζαι όσα έχασες τες νύχτες τες πελλές σου αθελά σου…
τα δικά σου κάμε τα αλλού όι σε μένα
εγώ είδα την πουτάνα σου να παίζει την παρθένα!
ένα-ένα γείτο έχω σου τα φιλαμένα
απλά λόγια εξηγημένα δίχα λούσα στολισμένα
σαν εσένα, εγώ είδα αλλο ένα ολόκληρο στρατό που αθρωπούθκια αφηρημένα
τα καημένα, τρώω τα καμένα κύτταρα του εγκεφάλου τους για γεύμα…
πουλούν τζαι πνεύμα!
julio αλλο μια φορά τζαι εχάθηκα
ελπίζω μες το νού σου κάτι πόψε γείτο να άφηκα
ήρτα να πιάω ότι δικαίως μου ανήκει
ποιος γαμά τούτο που ονομάζεις νίκη…

- versuri julio smilin

versuri 06. σκατολοϊ - julio & smilin

versuri aleatorii